دستی که خیبر گشاست تنها برای جنگ نیامده بود.

همین دست بود که مشک آبی را به دوش کشیده می آورد....

همین دست بود که نوازشگر یتیمان میشد....

و همین دست بود که درهای آسمان را به روی خود گشود...

کسی که زکاتش نماز و غیر نماز نمی شناخت....

در هیچ کجای عالم کسی همانندش نخواهد بود که

در دامان آسمان بزرگ شده باشد

آسمانی که لب به سخن بگشاید:

من کنت مولاه،فهذا علی مولاه....

نوشته شده در سه شنبه 90/9/1ساعت 5:2 عصر توسط دریا نظرات ( ) | |