هوا پس است و اوضاع من خراب...

دل امروز گرفته تر از دیروز و کسی باید...

کسی تا دورم کند از اندوه ، از خاکستر

تنهایی که ذره ذره وجودم را زیر حجم خود

دفن می کند...

تنم سرد میشود...روحم می شکافد  

از حیرت،ابرهای اندامم را،و نه از برق...

و باز هیچ جز اشک مرا التیام نمی بخشد...

نوشته شده در شنبه 89/2/11ساعت 1:52 عصر توسط دریا نظرات ( ) | |