شاید آن نقطه ی نورانی چشم گرگان بیابان است
رد پای همه ی آدمها پیدا بود اما من.... به دنبال در پای تو بودم.... هوا سرد بود و دستهایم یخ کرده بود و کودک سینوزیت روی کوچه های پیشانی ام لی لی می کرد... آهان! پیدایش کردم اینجاست... اما.... جای پاشنه ی یک کفش زنانه هم.... و پیاده رو برایم چه بی انتها شده بود....
نوشته شده در چهارشنبه 91/8/3ساعت
10:25 صبح توسط دریا نظرات ( ) | |
Design By : RoozGozar.com |